من حکاکی‌های روی یک [خط خورده] که توی حفاری قبلی در جنگل خرابه‌های اسرارآمیز پیدا کرده بودم رو رمزگشایی کردم و مختصات بهشت معلق افسانه‌ای رو محاسبه کردم. خودم به تنهایی رفتم تا یافته‌هام رو تأیید کنم و شاهد چشم انداز یک جزیره‌ی فرشته‌ای شدم.زمین وسیع، سرسبز و دارای زیست بوم‌های متعددی در نزدیکی هم بود. باور دارم که در لحظه‌ای یک شهر معلق کامل هم دیدم. باشکوه تر اینا، معبدی بود که اختصاص داده شده بود به چیزی که به نظر می‌رسید که یک [خط خورده] عظیم‌الجثه باشه. این همون “[خط خورده]” افسانه‌ای هست؟من جرئت نکردم نزدیکتر بشم یا بیشتر از این اینجا بمونم. همونقدر که دوست دارم گوشه به گوشه این جزیره رو جستجو کنم، احساس کردم که زمین مقدسی هست؛ پا گذاشتن روی خاکش به تنهایی حس حرمت شکنی داشت. نمی‌دونم تمدنی اینجا مونده یا نه — زمین وسیع هست و حضورم کوتاه بود. ولی شکوه اون زمرد و معبد تا آخرین عمرم در یادم می‌مونه

من قراره جاه طلبانه ترین پروژه‌ام رو شروع کنم. اولین کلونی فضایی ماهواره‌ای زمین قراره نهمین عجایب جهان بشه! قراره مکانی برای تحقیقات علمی هر چیزی باشه برای بهتر کردن خونه‌مون در پایین. به این خاطر که وسیله‌ای برای حفظ زندگی در میان سختی‌های فضا هست، اون رو “آرک” نامگذاری کردم. قراره وسیله‌ای برای منتقل کردن ارزش زندگی و صلح برای نسل بعدی باشه. (و چون بیشتر زیرساخت‌ها قراره داخل پایگاه مخفی سیارک باشه، توی طراحیش یکم از خودم پذیرایی کردم، هو هو!)نگرانی اصلی منبع بودجه هست. با اینکه فدراسیون متحد ازمون حمایت می‌کنه، بیشتر تأمین مالی از سوی [خط خورده] هست. من هیچ تصوری از چیزی که می‌خوان ندارم، ولی من آرک رو می‌سازم برای حفظ کردن زندگی، نه به پایان رسوندنش. با اینکه نگرانی‌های خودم رو دارم، من یک نابغه هستم، پس مطمئنم یه فکری براش می‌کنم وقتی که